Ontroerend laatste eerbetoon aan kunstenaar Charles Dumernit,
Soms lukt het een mens van vlees en bloed om ontelbare mensen te inspireren en enthousiasmeren, zonder zelf aanwezig te zijn. Beeldend kunstenaar Charles Dumernit was en is zo iemand. Wie het geluk heeft zijn ontwerpen in het echt te zien koestert dat moment de rest van zijn leven. Zaterdag werd in Geleen en Sittard op ontroerend mooie wijze afscheid genomen Charles. Met Charles Dumernit verliest Limburg één Godenzoon uit de kunstenaarswereld. Maar óók een van zijn grote intellectuele vrijzinnigen.
Er zit een kleine bedevaart in Charles Dumernit nagedachtenis. Ik probeer naar zinnen te zoeken. Naar achteruitgang. Naar iets waardoor ik begrijp waarom iets zijn plek verliest. De plek die al sinds mensenheugenis van Charles Dumernit is. Maar ik vind niets. De toetsen dansen als een alfabet op zee. Festina lente was het adagium van Charles Dumernit. Het is een klassiek adagium dat ‘haast u langzaam’ betekent. Het is het motto of de wapenspreuk van adellijke families, steden, schepen en instellingen. Bekende gebruikers waren of zijn de Romeinse keizers Augustus en Titus, de familie de’ Medici, de gemeente Venlo en de Norbertijnen van Tongerlo.
Dat dit het adagium van de Sittards Socrates, Charles Dumernit, werd, was geen toeval. De liefde van zijn leven Mientje Maas, met wie hij vier prachtkinderen – Anna, Rosso, Chico en Gitane – in de wereld zette, was afkomstig uit Venlo. En met het water werd de geboren Utrechter besmet toe hij in navolging van zijn broers op zeventienjarige leeftijd op een Koopvaardijschip aanmonsterde. In de vreemde werd hij ook besmet met een onuitroeibare bacil. Kunst met een grote ‘K’.
Charles Dumernit had een ongekende scheppingsdrang. De beelden en kunstwerken die hij maakt en tal van openbare ruimten en privéwoningen in Nederland sieren ademen allure en bijzondere klasse.
Ook als mens ademde de charismatisch Charles Dumernit allure en bijzondere klasse. Een steun en toeverlaat en inspirator voor zijn kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden. Charles Dumernit was zoals Sokrates, een classicus en filosoof een man met een enorme eruditie, als oprecht liefhebber van de harde wetenschappen een ongelooflijke ontstellende natuurkennis, en was eigenlijk geïnteresseerd in alles. Of het nu over voetballen, wielrennen, zorg, politiek of de dynamiek van kunst ging. In een gesprek met Charles ging het in zo’n socratisch gesprek speels en zonder pretentie, vaak doorspekt met humor allerlei ingenieuze kanten op tot hij zijn stempel kon plaatsen.
Geen prof die dat nog zou durven doen vandaag, op straffe van het verwijt van elitarisme. Maar magiër Charles Dumernit kwam er altijd stijlvol mee weg. Hij geloofde dan ook zo sterk in de kracht van argumenten dat zijn geloof daarin alleen al menigeen moet hebben overtuigd. Charles Dumernit had de kracht van zijn overtuiging en was een Verlichtingsfiguur. Een Limburgse Voltaire die zo het snedige format te pakken had, waarmee hij zijn opinies over allerlei maatschappelijke vragen binnen de minuut of wat kernachtig kon neerzetten.
Ik heb er mij vaak over verwonderd hoe hij de bal zo treffend kon binnen trappen, waar anderen nog over nuances en grijsschakeringen aan het chicaneren waren. Je wist ook altijd waar je aan toe was met hem. Steun en toeverlaat, man van stavast, noeste werker, ongekend doorzettingsvermogen, man met gevoelige snaren ook. Het ovationele applaus dat Charles Dumernit bij zijn afscheid kreeg was dan ook welverdiend Iedereen die zijn dood liet bezinken was in tranen en geroerd tot zijn diepste wezen. Het lichaam van Charles Dumernit mocht vreemdgaan, zijn ziel blijft trouw. In zijn kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden en zijn unieke scheppingswerken.
Foto van de familie Album van kunstenaar Charles Dumernit
